Sevgi mi ? emek mi ? umut mu ?
Yarını düşünüp kaybettiğimiz onca duygunun bize bıraktığı çöp yanında boğularak ölmek mi ?
Öyle bir yerdeyim ki mahşer midir ? Sonsuzluk mu ? Yoksa bilinmezliklerle beraber kaybolup gitmek midir. Yaşadığımızı sandığımız yer aslında neresidir ?
Şevkat dolu bir ananın huzurlu kucağımıdır ?
Özlem doldu bir sevgilinin hasretle seni bagrina bastığı sinesimidir ?
Yada tüm gerçekleri bir kenara bırakıp, kendini herşeyden soyutladığın olabildiğine yanlız, olabildiğine kendin olduğun bir ağac gölgesimidir.
Nedir hayat hep güçlünün çaresizleri ezdiği,üstüne bastığı gerçeğini. görmezden gelecek kadar umursamaz olmakmıdır.
Hayat bir ipin ucunda hergün sallanarak, boğularak tamda boynuna kan oturmuşken ölmekmidir.
Hayat bir kalp çarpıntısı içine derin derin çektiğin bir nefesmi?
Ruhumu esir verdim kuzgunlar tepemde leş kargaları,benden arta kalanların peşinde.
Ölen dirilirmi? Bedenimi yiyip bitirseler ne çare, gözleri kanlı kanlı bana bakıyorlar.
Korku ne ?
Alın hemde herşeyimi.
Alin ölmek ne bir hic uğruna yaşamak ne ?
Gözlerimi son kez araladım ve sana sadece sana baktım.
Bir saniye yetti...
Daha soru sormadım kendime, anladim ki yaşamakta ölmekte senin gözlerinde...
Yorumlar
Yorum Gönder