Ne yazsam diye düşünüp dururken yazmaya başlamak gibidir hayat. Ne yapsam, ne olsam , ne etsem derken yaşamaya çoktan başlamış olduğunuzun farkına bile varmazsınız. Belki de en kötüsüdür,her şeyi yapmaya çalışırken yarım kalırsınız. Baştan aşağı yarımsınızdır, hep bir eksiklik, hep bir boşluk. Seversiniz, ama yarım, korkularınız vardır baş ucunuzda çünkü. Başladığınız ne varsa yarım bırakırsınız, kaygılarınız sizi yer bitirir. Hangisi daha ağır basar, hayallerimiz mi yoksa korkularımız mı ? Yaşamımızı hangisine göre yönlendiririz ? Hangisiyle yönlendirirsek daha mutlu oluruz ? Aslında hayatımız içerisinde sık sık aklımıza gelen yalnız düşünmeye başladığımızda bile korkularımızı hesaba katarak sormaya çekindiğimiz sorulardır bunlar. Hayal kurdukça daha cesurlaşırız hayata karşı , kaybetmeyi göze alamadıklarımız artar, onlar arttıkça korkularımız da çoğalır hızla. Nasıl da yan yana birliktedirler aslında.Tercihe kalır gerisi , hayallerimize sarılıp korkularımızı büyük bir farkındalıkla kabullenip yaşayabiliriz, evet korkularımız olur ama en azından diğer türlüsün de olduğu gibi yarım kalmayız. Sevgimize sahip çıkabiliriz mesela, korktukça daha da sarılabiliriz içimizdeki sıcaklığa. Ya da inatla binmeye çalıştığımız bisikletten her düşüşümüzde daha da korktuğumuz halde, hiç düşmeden binebildiğimizi bir yandan ürkerek hayal ederiz, ki onun hazzını kelimelere dökemem. Düşündüğümüz zaman gerçekten de ne için yaşıyoruz, kimin için yaşıyoruz, kimin hayalleri kendi hayallerinizi ertelemenize sebep oluyor. Neler uğruna bu yarım kalmışlık üzerimize yapışmış iyice düşünmek gerekir. O kadar yarımız ki birbirimizi bile tamamlayamıyoruz bazen yan yana geldiğimizde. Bir başkasına katacak hiçbir şey bırakmıyor hayat içimizde , korkularımızdan da cesaret alarak.Fark edin , farkında olun ne kadar yarımız , ne kadar yarımlar. Gözümüzün feri gittiyse hep bu çaresizlikten, hep bu bir şeylere yetişememişlikten, hep bu eksiklikten…
Çocukluğumdan beri hayallerim oldu, hep vardı ve hep var olacak. Korkularım yok mu ? Onlarda yeterince fazla.Lakin sevdiğim bir yazarın da söylediği gibi ; ‘ herkesin korkusu yüreği kadardır… ‘. İşte tam da bahsetmek istediğim bu, bırakın korkularınız üzerinize gelsin ama ne kadar korksanız da emin olun ki , o korkuları karşılayacak kadar da büyük bir yüreğiniz olacaktır…
donkisotttt
Yorumlar
Yorum Gönder