Öyle bir ağlamak ki
Hiç batmayan güneşin karanlığıdır sızısı
Gölgeler kök salar kalbine
Unutursun aşkı
Yalnızdır yıldızlar
Yalnızdır insan
Martılar..
Kimsesiz martılar
Çığlık atarken denize
Ölüm Martının azında ki simit kadar yakındır martıya
Sadece saf bir intiharın temizleyeceği yaşayan bir ceset
Her gün alkolle yıkanıp kokması engellenen
Ağlamak bir ölümdür bi serçe için
Ağlamamak binlerce ölüm
Uzakların yakın
Yakınların uzak olduğu hayallerde
Ölürken zenci bir çocuk açlıktan
Ağlayan bir anne kadar çaresiz bir mutsuzluk
Bir ruj lekesidir bazen aşkı paklayan
Bazense tek bir damla gözyaşı
Sonların son bulduğu vakte yaklaşırken zaman
'Hayat ölümcül bir zehir' diye bir ses geliyor ayık sarhoştan geceye
Sanki Güneş'e gel der gibi
Gülüyor karga sanki her yaşamamak ölüm değilmiş gibi
Uykusuzluğun uykuyla giderilmeyen gözlerde
Ölüm nağraları atıyor yaşlar
Geceyi aydınlatan çığlıklar kopuveriyor
İnsanlar yaşıyor..
İnsan ölemiyor
Nefes almak zorunluymuş gibi üzerine..
Eren Çetin
-Ç-
Yorumlar
Yorum Gönder