Dostum yanlızlık

 

 Vuslat yaklaşıyor ağır ağır bir umut vapurunda yelkenlerimiz çiçek açsın en derin kara sularda boğalım hüzünlerimizi ve o küstah haylaz acılarımız,kederlenme ey deli gönül bir vurgunu daha ayaklandırır bu gönül genede umudun gülleri açar belki bir gün yeter ki bekle diye diye de geçer ömür.
    Öylece geçmişin gölgesi de boğulur bazen bazen o gemiler hiç bir zaman uğramaz bizim kıyılarımıza sonra akşam olur etraf sessizleşir.Börtü böcek çekilir öyle yuvalarına ağaçlar susar etraf kararır güneş dinlenir.
Bir fincan türk kahvesi telvesinde boğarız geceyi yudum yudum içerken ağır karanlığın kokusunu demli bir buğu şaşar etrafı öyle ya güzel dostum yalnızlık biz tam da bu zamanlarda buluruz bir birimizi.
    Önce selam eder sonra ağlarız varamdığımız kıyıları göremediğimiz hayelleri düşünerek öylece ağlarız.Şimdi sor neden isyan etmediğimi acımıda hüznümüde kabullendiğimi neden boşluğa kendimi kaybedecek kadar uzun daldığımı sor boğazıma çöreklenen o koca yılanın hemde her gün beni neden boğduğunu sor.Hep ama hep hüzünlü duran ruhumu  neden böyle olduğunu sor ama sadece sen sor sadece sen sorabilirsin kimseler bilmesin gerçekleri mutlu bilsin sevdiklerim mutlu bilsin düşmanlarım kimseye söyleme dostum yalnızlık ebedi dostum beni en dipte bile bırakmayan dostum yanlızlık..bu gecede hoşgeldin..