Her gece ağlaya ağlaya ettiğim dualar vardı. Asla umudumu kaybetmeden, sıkılmadan , her defasında aynı şeyi düşünerek. Kul Rabb'ini imtihan edemezdi! Niye kabul olmuyor diye düşünmedim hiç çünkü bilirdim ki kainatın yaratıcısı elbet ki en iyi zamanı bilirdi.
Hayal bile etmedim ben. Ama umudumu hiç kesmedim. Çaresizliğim gözlerime vurdu. Gözyaşlarım benden uzaklaşmaya başladı.Deli oluyordum sanki. Her defasında istemsiz ellerim semaya açılıyordu ve dudaklarım mırıldanıyordu. "Dua Benimdi."
Yazan:Cansu Kel
Yorumlar
Yorum Gönder