Bir sabah uyanırsın
O yoktur.
Yatağından kalkarsın,
Elini, yüzünü yıkarsın,
Kahvaltını yaparsın,
O yoktur.
Üstünü giyinirsin,
Evden çıkarsın.
Trafik vardır
Ama o yoktur.
İş yerine varırsın,
Çalışırsın, para kazanırsın.
Akşam olur,
Evinin yolunu tutarsın,
Zili çalarsın...
O yoktur.
Kapıyı kendin açarsın.
Mutfağa yönelirsin,
Onsuz yemek istemezsin.
Salona girersin,
Koltuk bomboş görünür gözüne.
Yatağına bakarsın,
O yine yoktur.
Oda soğuk ve bomboştur...
...bir sabah uyanırsın
O yoktur.
Aradan yıllar geçmiş,
Aradan yüzler geçmiştir.
Hiçbiri ona benzememiştir.
Mesela onun gibi gülmemiştir biri,
Diğeri onun gibi kızamamıştır.
Bir sabah uyanırsın
Ve önceki onsuz tüm sabahlar gibi,
O sabahta önce onsuzluğa bakarsın.
Yoktur, yoktu, yoksun...
Yazan:Elif Zaim
Yorumlar
Yorum Gönder