Saat üçüm ben,gecenin bi körü yani.
Her dakika sende duran bi türlü gidemeyen
ipsiz sapsız bir zamanım
Ne eksilebilen ne çoğalan,ama hep yarım kalan
Klişelerden sıkılöış boynu bükük bir çocuk sanki
Oyunun en heyecanlı yerinde annesinin çağırdığı
Hep bölünmüş hayatım mübarek ekmek sanki!
Uzun metrajlı filmlerde oynsam esas kadın bile olamam ben klişeyim işte ben yerimde sayarım git desen bi ayağım sende durur ki gidemem
Kalabalığa alıştım yalnızlığı sevemem ama sen git kal demem
Sabah sekiz olur güneşi yine de kucaklarım ben...
Yazan: Tuğçe Gümüş