Sabah erkenden kalkmış kahvaltı masasına oturmuştu Adnan. Önce yamuk duran çatalı hafif bir manevra ile düzeltmiş, sonrasında çayından bir yudum almıştı.
Tayini çıkmıştı genç edebiyat öğretmenin. Hemde en son aklına gelecek bir yere. Trabzon/Tonya. Hayatı nasıl geçecek bilinmez ama oldukça endişeliydi gelecek için . Kıravatını düzeltti ve Üsküdar'da öğretmenlik yaptığı özel okulun yolunu tuttu.
Hava biraz esiyordu ama maviliğinden hiçbir şey kaybetmemişti İstanbul. Derse girdi ve okuldan ayrılmak zorunda olduğunu sınıfına açıkladı. Gençler oldukça şaşırdı ve üzüldüler bu habere. Adnan Hoca onlara Nazım Hikmet'ten hasret şiirini okudu. Ve öğrencilerine veda etti.
Biraz somurtkan, simetri ve düzen takıntılı bile olsa, arada sinirlense bile yüreği tertemizdi. Daha 25 yaşında yağız bir delikanlıydı. Edebiyat okumasını babası istemişti. Edebiyat Fakültesi'ni kazandığını duyunca kalp krizi geçirip vefat etti babası. Bu bölümü o yüzden baba vasiyeti bildi ve derece ile bitirdi. Annesi de babasının yokluğuna çok fazla dayanamayıp göçüp gitmişti. Şu yalan dünyada kimsesiz kaldı.
Eşyalarını toplamış anne ve babasının mezarını ziyaret etmişti. Artık gitmeye hazırdı Adnan Hoca. Aklına türlü kafiyeler ve memleket kokulu şiirler geliyordu, bazen sesli, kimi zaman da kısık sesli şiirler okuyordu kendine. Kendi arabasıyla çıktı yola, daha koca bir 12 saati vardı. Ama uzun yol yapmayı seviyordu.
Sabah Tonya'ya varmıştı Adnan. O kadar mükemmel kokuyordu ki şehir şiirler, şarkılar yazmak istiyordu. Tonya'ya varmış mahalleye çok az kalmıştı. İskenderli mahallesine gidecek ve hayatına yeni bir dönem açacaktı. Nereden bilecekti ki bu cennet gibi ilçenin hayatını çıkmaza sürükleyeceğini...
Devamı olacak zaar...
Bölüm 1 için tıklayın
Bölüm 2 için tıklayın
Bölüm 3 için tıklayın
Bölüm 4 için tıklayın
Bölüm 5 için tıklayın
Bölüm 6 için tıklayın