Sanırım ben unuttum bazı şeyleri. Unuttum mesela erken yaşta beni bırakan dostumun ölüm saatini, mesela ilk mavi olduğum günü unuttum, İlk defa kalbimin delice attığı günleri unuttum, birçok ilki unuttum ben. Bazı şeyler hatırlıyorum. yalnızlığın cazip gelen bazı yönlerini iyi hatırlıyorum, insanlardan uzak durduğum o güzel günleri hatırlıyorum.
Gece? Unuttum artık gecenin karanlığının maviyi sarıp sarmaladığı günleri. Gece artık hiç tanık olmadığım bir yüzünü gösteriyor bana. Yalnızlığı derinden hissettiren birkaç yön. Karalanmaktan hiç hoşnut olmayan bir kağıda döktüm içimi. Neredeyse gece kadar karanlık oldu. Yine saçlarımdan kurtuldum. Yine bana ait ne varsa yerle bir oldu. Artık kısaltmalar kullanmıyorum. Uzun uzadıya paramparçayım. Kısa kalmış cümlelerden sıkıldım.
Şimdi bu yazıyı yazdığım yargılayacağım kendimi. Ne gerek vardı, öyle değil mi?