 |
Karanlık ‘da Kalan Çocuklardan Öğren Hayatı |
2018'in ilk içeriğini giriyorum ve herkese yeni yılda mutlu sağlıklı huzurlu bir yıl dilerim insanlar gün geçtikçe tanıyamaz oldum sevdiğim insanlar birden benden uzaklaşmaya başladılar kimseler kalmadı etrafım ‘da ben gün geçtikçe daha çok kalemim sarılmaya devam ediyorum paran olduğunda kralsındır bu hayat ‘da paran olmadığında savurup bir köşeye atarlar seni hem de kendi paranla hakkın olan parayı istersin onu bile vermezler ellerine sessizce kendi köşene çekilirsin susarsın,susarsın,susarsın en sonunda sana daha çok baskı yaparlar başında kimsen olmadığını ‘da görünce daha çok ezerler seni ve başlarsın ufaktan küçük adımlar atmaya üzerime çok geliyorsunuz dedikçe daha çok fırsat bulurlar açığını nereden bulurlarsa oradan vururlar insana. Düşen insanın elinden tutmaz bu kadar üşengeç olur insanlar sen karanlığını dağıttıkça etrafa zengin insanların ışıkları bastırır üzerine onların ayak izlerini görürsün bir sıcak çorba ‘ya muhtaç kalırsın anan yoktur başında olsa gölgesi yeter baban yoktur başında olsa gölgesi yeter bir şekilde tutunursun Hayat’a elimden tutan insanlar olur kalkamasın üç kuruşluk hesabın vardır onu alamazsın hesabı gör de gideyim dersin hesabını bile göremezler senin paranla sana daha çok vururlar bir parçasını bile vermezler yürüdüğün yola cebinde kalan son paranla devam edersin ve bilirsin Allah’tan ümit kesilmeyeceğini krallar gibi ayakta durmak için risk almak gerekir her zaman ve unutmayalım ki düşen her zaman yerde kalmaz gün olur beli doğrulur ne olacağı belli mi olur.