Cocuklar buyudukce dertleri buyur derler ya, tam da bu aralar bu turde "challenge"larini yasiyorum hayatimin. Bu gune kadar kizim evin zillisi, oglum evin uslusuydu. Simdi roller degisti, oglumun icindeki karanlik gucler, benim o masum minik bebegimi eline gecirdi :) Kizimi ise sanki daha az goruyorum, oyle cok ozluyorum ki... Buyudukce cocuklar anneden uzaklasiyormus ya, bir kac sene sonrasini dusunemiyorum.
Bunlar bebekken gunde 12 saat uyuduklarini varsayarsak, 12 saat dipdibe idik her gun. Sonra oyun okuluna gittiklerinde (2-4 yas) sadece gunde 3 saat yoktular ve bu da haftanin her gunu degildi zaten. Yani ben iki cocugu gunde 12 ser saat cok rahat idare edebiliyordum. Simdi ikisi de gunde 6 saat okulda ve okuldan sonra uyku saatine kadar 5 veya 6 saat evdeler (bazen aktiviteler dolayisiyla daha az) ve ben resmen zorlaniyorum. Inanin anneligimde son bir kac aya kadar hic bu kadar yetersizlik hissiyle dolmamistim. Ozellikle oglum remen bir huysuz ihtiyar gibi oldu, hep sikayet hem memnuniyetsizlik, ne yapsam yaranamiyorum.
Hadi diyelim ki, yaslandikca tahammul seviyem azaldi, sinirlerim lackalasti fakat 7 kusur yillik anneligimde kazandigim bir sabir artisi da var. Demek ki
bu sabir artisi < yaslilik etkisi+ cocuklarin dertlerinin buyumesi
ile olusan toplam etkiye yetmiyor, az kaliyor. Simdi onumuzdeki 5 yil icin bir plan yapacak olursam, cocuklarin dertleri belki bir kac kat daha fazla artacak ve tabi ki yasliligin getirdigi "kafa kaldirmiyor" etkisi daha da artacak ve sonunda sanirim ben cildiracagim. Cidden buyuk cocuklari olanlar nasil yapiyorsunuz merak ediyorum?
Tabi o zaman su faktoru de isin icine eklemek lazim. Buyudukce evden uzaklasiyorlar ya, belki simdiki gibi 5-6 saat degil de belki sadece aksam yemegi sirasinda 1-2 saat gorecegim, bu da dengeyi koruyacak ama ama...
Ben onlari gormeden, ozlemeden nasil duracagim😭
Bunlar bebekken gunde 12 saat uyuduklarini varsayarsak, 12 saat dipdibe idik her gun. Sonra oyun okuluna gittiklerinde (2-4 yas) sadece gunde 3 saat yoktular ve bu da haftanin her gunu degildi zaten. Yani ben iki cocugu gunde 12 ser saat cok rahat idare edebiliyordum. Simdi ikisi de gunde 6 saat okulda ve okuldan sonra uyku saatine kadar 5 veya 6 saat evdeler (bazen aktiviteler dolayisiyla daha az) ve ben resmen zorlaniyorum. Inanin anneligimde son bir kac aya kadar hic bu kadar yetersizlik hissiyle dolmamistim. Ozellikle oglum remen bir huysuz ihtiyar gibi oldu, hep sikayet hem memnuniyetsizlik, ne yapsam yaranamiyorum.
Hadi diyelim ki, yaslandikca tahammul seviyem azaldi, sinirlerim lackalasti fakat 7 kusur yillik anneligimde kazandigim bir sabir artisi da var. Demek ki
bu sabir artisi < yaslilik etkisi+ cocuklarin dertlerinin buyumesi
ile olusan toplam etkiye yetmiyor, az kaliyor. Simdi onumuzdeki 5 yil icin bir plan yapacak olursam, cocuklarin dertleri belki bir kac kat daha fazla artacak ve tabi ki yasliligin getirdigi "kafa kaldirmiyor" etkisi daha da artacak ve sonunda sanirim ben cildiracagim. Cidden buyuk cocuklari olanlar nasil yapiyorsunuz merak ediyorum?
Tabi o zaman su faktoru de isin icine eklemek lazim. Buyudukce evden uzaklasiyorlar ya, belki simdiki gibi 5-6 saat degil de belki sadece aksam yemegi sirasinda 1-2 saat gorecegim, bu da dengeyi koruyacak ama ama...
Ben onlari gormeden, ozlemeden nasil duracagim😭