Üşüyen Omuzlarım

İstanbul’da hava hala yaz gibi seyrediyor ama biz uzun zaman önce kışa giriş yaptık. Haliyle paltolar, yorganlar çoktan beridir kullanılıyor evde. Fakat bu kış artık yaşlanmaya başladığımdan emin oldum. Çünkü omuzlarım üşüyor.

Aslında geçen sene başlamıştı hatırlıyorum fakat bu yıl kaçınılmaz oldu. Tabi omuz üşümesi illa ki yaşlılıkla ilişkilenmesi gerekmeyebilir. Benim etrafımda gördüğümden itibaren çıkardığı sonuç bu. Yaşlıların önce omuzları üşüyor, o üşüme öyle bir şey ki tüm vücudun sıcak olsa dahi, seni üşümüş hissettiriyor. Annem her sabah uyandığında yeleğini alır, bazen omuzlarım üşüyor diye şalına sarılır. Keza babam da öyleydi, yorganı omuzlarını iyice saracak şekilde örterdi. Bana yaptıkları tüm uyarılara rağmen, neredeyse hayatım boyunca örtümü sadece göğsüme kadar çekip kollarım dışarda uyudum. Bir de diğer uçtan ayaklarımı çıkarırdım tabi. Yine hayatım boyunca neredeyse hiç atlet giymedim ve neredeyse hayatım boyunca banyodan çıkınca saçlarımı kurutmadım (sayılıdır kurutmalarım). Hollandada ve slovakyada olduğumuz kışlar boyunca şapka/atkı/eldiven çok nadir kullandım ve işte şaşılacak şey o ki, şimdi diğer yerlerim değil sadece omuzlarım üşüyor.

Geceleri illa ki omuzlarıma kadar çekip sarılıyorum yorganıma babam gibi, annem gibi bir şal edinmeliyim ilk fırsatta. Onlar gibi çocuklarımı üşümesinler diye gece defalarca örtmeye başladım. Zaten patiklerimi de yıllar önce çıkarmıştım. Gitgide onlara benziyorum.

Gidip kendime bir şal öreyim en iyisi.
Çok seviyorum kendisini❤️


Yorum Gönder "Üşüyen Omuzlarım"