Dünya, göremesek, dokunamasak, duyamasak veya hissedemesek bile, durmadan dönüyor.
Peki, Dünya aniden dönmeyi bıraksaydı ne olurdu?
Dünya'nın dönmesi duracak olsaydı, Dünya'daki her nesnenin açısal momentumu yüzeyi parçalayacak ve bu da gerçekten çok kötü bir günle sonuçlanırdı.
Washington DC'deki Smithsonian Ulusal Hava ve Uzay Müzesi'nden emekli kıdemli jeolog James Zimbelman, "Bu sadece bir düşünce deneyi. Dünya oluştuğundan beri dönüyor, ki bu oldukça etkileyici" dedi.
Bu, Zimbelman'a göre bu, ekvatorda yaklaşık 1.100 mil/saat (1.770 km/s) hızla hareket eden ve kutuplarda dönme hızının sıfıra düştüğü anlama gelir. Dünya aniden duracak olsaydı, ekvator boyunca havaya, suya ve hatta kayalara verilen açısal momentum, bu 1100 mil hızla hareket etmeye devam ederdi. Hareket, yüzeyi parçalara ayırırken ve parçaları atmosferin ve uzayın üst bölgelerine gönderirken yüzeyi tarardı.
Fakat açısal momentum nedir?
Bir adım geri gidelim. Doğrusal momentum, bir nesnenin kütlesinin ve hızının (yön ve hız) ürünüdür. Aniden duran hareket halindeki bir arabadaki bir yolcu, doğrusal momentum nedeniyle ilerlemeye devam edecektir.
Açısal momentum, doğrusal momentumun dönme analogudur. Eylemsizlik momentinin (kütleyi döndürmek için gereken dönme kuvveti) ve açısal hızın ürünüdür.
Zimbelman yaptığı açıklamada, "Fiziğin temellerinden biri açısal momentumun korunmasıdır. Bir şey döndükten sonra, dönmesini durdurmak için aynı kuvveti [ters yönde] uygulamanız gerekir" dedi.
Ama eğer Dünya dönmeyi bıraksaydı, her şey kaybolmazdı.
Zimbelman'a göre, Dünya ve kalıntıları güneş etrafındaki yollarına devam ederken, yüzeyden kopan parçalar bir miktar dönüş kazanırdı. Sonunda, gezegenin yerçekimi beklenmedik bir etkiyle parçaları geri çekerdi.
Zimbelman, "[Isaac] Newton'un klasik mekanikle bulmamıza yardımcı olduğu şey, biriken ve birbirine daha yakın hareket eden parçaların kendi enerjilerinin bir kısmını serbest bırakması ve ısıtmasıdır" dedi.
Bunu, gökyüzünde bir göktaşı gibi düşünün. Atmosferin ve uzayın uzak kısımlarında sona eren kalıntılar, gezegenin yerçekimi ile yüzeye çekilecek ve çarpma üzerine enerjiyi serbest bırakacaklardır. Zimbelman, bu parçaların sürekli bombardımanının Dünyanın kabuğunu erimiş bir "kaya okyanusuna" sıvılaştıracağını söyledi. Sonunda, çarpışan parçalar, yığılma adı verilen bir işlemle erimiş denize yeniden emilirdi.
Zimbelman'a göre, hızlı ve yıkıcı geçiş, gezegenin yüzeyindeki suyun çoğunu da buharlaştırırdı. Bu buharlaşmış suyun çoğu kaybolacak olsa da, bazıları olivin gibi yeni katılaşan minerallere dahil edilebilir. Son olarak, parçaların tümü toplanma yoluyla yeniden emilmez. Gezegensel parçaların bazıları, ayın yerçekimi tarafından süpürülecek, yakındaki uyduyu bombalayacak ve yüzeyinde sayısız krater oluşturacaktır.
Bizi Twitter, Facebook ve Flipboard'da takip edebilirsiniz.